Derde reisverlag
Door: Manon en Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
14 Maart 2010 | Kenia, Nyeri
Jambo !
Eindelijk tijd en een pc gevonden om het reisverslag te plaatsen, jullie zullen wel niet meer kunnen wachten.
Nadat we op donderdag vertrokken zijn vanuit het internetcafe zijn we richting de kleding markt gelopen en daarna naar Hotel 15 min.
Eenmaal in hotel aangekomen spullen verzamelt voor Little Jackson een straatjongen die woont bij de fam wachira. Straat kinderen zijn hier door bv verslaafde ouders en de kinderen worden de straat opgestuurd om te bedelen en zo leven ze op straat. Dit zijn echte boefjes en willen niet naar school. Ook als bv moeder wegvalt door dat ze door eigen familie is vermoord lopen ze weg van huis. De kleding van Pimm heb ik voor een gedeelte gegeven aan deze jongen.
Voor het eerst alleen met de rugzak richting upendo gelopen. Een meid van een jaar of 12 sprak me aan en vroeg of ik Jennifer kende uit Cananda ? Natuurlijk niet, maar ze denken dat alle blanken elkaar kennen. Ik heb haar uitgelegd dat ik uit nederland kom. Jennifer was een aardige lerares vandaar dat ze benieuwd was en had gehoopt dat ik haar zou kennen. Ze vertelde me haar naam en dat ze iedere dag 30 min naar school liep en ook weer terug naar huis. Ze was erg vriendelijk en beleefd. In upendo aangekomen waren de kids huiswerk aan het maken en de andere vrijwilligers waren er ook echt een vol Huis ! Eten uitgeserveerd en dan worden er eerste liedjes gezongen en gebeden. Preaching doen ze hier heel veel. Daarna mag er pas gegeten worden. Dit doen ze erg snel eten. Dan in de rij voor de tandenborstel om de tanden te poetsen. Als een kind voor het bidden met eten begint wordt het naar het tapijt gestuurd, wat er gebeurd als er uit de ketel gegeten wordt na het eten weet ik niet, toevallig had ik er eentje betrapt en ze schaamde zich echt dood. Ze schaamde zich zo diep dat ze mij 1 dag niet heeft aandurven kijken. Ik heb natuurlijk mijn mond gehouden. Er was 1 jongen die de telefoon van de huismoeder had gestolen en al meerdere keren van school is weg gelopen, hij was een straatjongen. Daarna is hij van upendo weg gelopen deze avond en is hij als vermist opgegeven geweest. Laat in de avond is hij terug gevonden en thuis gebracht.
In de avond in Gatitu gegeten bij de familie en de kleren aan Little Jackson gegeven, ze pasten perfect en hij was hier zo blij mee. Daarna begon het te bliksemen en viel de stroom uit... Ook nog 's avonds in het hotel. Dan maar lekker gaan slapen.
Opsommingen: De kinderen zeggen als ze in bed worden gestopt kiss me kiss me ! Er zijn ook een aantal mensen op straat met misvormden ledematen en deze bedelen op straat erg wazig om te zien. De kids proberen de nagel lak van de tenen te wrijven. De bouwvakkers verdienen 0,50 eurocent per uur en hadden nog nooit een boormachine gezien, alles doen ze hier met de hand.
Eindelijk tijd en een pc gevonden om het reisverslag te plaatsen, jullie zullen wel niet meer kunnen wachten.
Nadat we op donderdag vertrokken zijn vanuit het internetcafe zijn we richting de kleding markt gelopen en daarna naar Hotel 15 min.
Eenmaal in hotel aangekomen spullen verzamelt voor Little Jackson een straatjongen die woont bij de fam wachira. Straat kinderen zijn hier door bv verslaafde ouders en de kinderen worden de straat opgestuurd om te bedelen en zo leven ze op straat. Dit zijn echte boefjes en willen niet naar school. Ook als bv moeder wegvalt door dat ze door eigen familie is vermoord lopen ze weg van huis. De kleding van Pimm heb ik voor een gedeelte gegeven aan deze jongen.
Voor het eerst alleen met de rugzak richting upendo gelopen. Een meid van een jaar of 12 sprak me aan en vroeg of ik Jennifer kende uit Cananda ? Natuurlijk niet, maar ze denken dat alle blanken elkaar kennen. Ik heb haar uitgelegd dat ik uit nederland kom. Jennifer was een aardige lerares vandaar dat ze benieuwd was en had gehoopt dat ik haar zou kennen. Ze vertelde me haar naam en dat ze iedere dag 30 min naar school liep en ook weer terug naar huis. Ze was erg vriendelijk en beleefd. In upendo aangekomen waren de kids huiswerk aan het maken en de andere vrijwilligers waren er ook echt een vol Huis ! Eten uitgeserveerd en dan worden er eerste liedjes gezongen en gebeden. Preaching doen ze hier heel veel. Daarna mag er pas gegeten worden. Dit doen ze erg snel eten. Dan in de rij voor de tandenborstel om de tanden te poetsen. Als een kind voor het bidden met eten begint wordt het naar het tapijt gestuurd, wat er gebeurd als er uit de ketel gegeten wordt na het eten weet ik niet, toevallig had ik er eentje betrapt en ze schaamde zich echt dood. Ze schaamde zich zo diep dat ze mij 1 dag niet heeft aandurven kijken. Ik heb natuurlijk mijn mond gehouden. Er was 1 jongen die de telefoon van de huismoeder had gestolen en al meerdere keren van school is weg gelopen, hij was een straatjongen. Daarna is hij van upendo weg gelopen deze avond en is hij als vermist opgegeven geweest. Laat in de avond is hij terug gevonden en thuis gebracht.
In de avond in Gatitu gegeten bij de familie en de kleren aan Little Jackson gegeven, ze pasten perfect en hij was hier zo blij mee. Daarna begon het te bliksemen en viel de stroom uit... Ook nog 's avonds in het hotel. Dan maar lekker gaan slapen.
Opsommingen: De kinderen zeggen als ze in bed worden gestopt kiss me kiss me ! Er zijn ook een aantal mensen op straat met misvormden ledematen en deze bedelen op straat erg wazig om te zien. De kids proberen de nagel lak van de tenen te wrijven. De bouwvakkers verdienen 0,50 eurocent per uur en hadden nog nooit een boormachine gezien, alles doen ze hier met de hand.
-
15 Maart 2010 - 18:22
Mam Monique :
hallo monique wat erg dat sommige kinder nog honger hebben en dat ze het leuk vinden dat je ze naar bed brengt kusjes mam pap roger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
