Het elfde reisverslag
Door: Manon en Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
21 Maart 2010 | Kenia, Nyeri
De laatste dag er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan...
Om 10.00 uur werd ik door Jackson opgehaald op weg naar de stad om een nieuwe wasmachine te kopen. Na 4 zaken uiteindelijk het eerste wasmachine gekocht. Dit afgerekend en in de middag heeft Jackson het samen met Francis opgehaald. Op naar de dokterspost om te kijken naar de computer. Deze werd ter plekke aangesloten en na wat uitleg heb ik in een Word bestand een briefje getypt ter afscheid. Het meisje dat de registratie lijsten in de computer gaat invoeren was er ook. Nog wat foto's gemaakt en afscheid genomen.
Nog even voor het laatst naar de stad om boodschappen op de markt te doen. Om mijn en Nic's afscheid te vieren werd er vanavond kampvuur gemaakt en gekookt door Floor en Jozef onder begeleiding van Steven. Op de markt aangekomen zaten veel vrouwen met hun groentes en fruit op de grond onder paraplu's niet voor de regen, maar tegen de zon. Daarna met Nic gaan lunchen en gaan inpakken. Op naar upendo om afscheid te nemen dit viel me zwaarder dan ik had gedacht. De drie oudsten meisjes bedankten mij voor alles wat ik had gedaan, gegeven en gekocht! Dit was zo mooi om dit te horen van drie top meiden! Uiteraard kwamen de tranen als een gieter! Er werden ook nog speciaal voor mij afscheidliedjes gezongen door alle kinderen. Erg bijzonder dit afscheid. De andere vrijwilligers waren ook aanwezig ze waren bezig om pannenkoeken te bakken voor de kinderen nummer 110 ging de pan in. Door hun werd ik goed opgevangen ook door de huismoeders. Na 1 pannenkoek te hebben gegeten op naar Gatitu voor de laatste avond te vieren. Het kampvuur was al aangestoken. Samen als limburgers onderling en de familie gegeten en gedronken. Er passeerden diepgaande gesprekken ook voor het eerst ! Uiteindelijk gekeken naar de mooie sterrenhemel en van Jozef en Floor afscheid genomen. De familie lag al in bed. In het hotel aangekomen nog een even een douche genomen en klaar voor vetrek. Om 03.00 uur werd ik door Jackson en Sam opgehaald en mijn rit naar het vliegveld is begonnen. Onderweg kwamen we bij de eerste politie fuik. Er werd met een lamp vol in mijn gezicht geschenen en ik moest mijn paspoort laten zien. Ze stonden hier met een aantal agenten, fors van postuur en gekleed in leger uniform met uiteraad ook weer een geweer. Er vond een hele conversatie plaats in het swahili waar ik niks van begreep. Jackson heeft ze uiteindelijk wat geld betaald en we konden gelukkig verder rijden. Het was heel normaal dat ze er stonden, ze controleerden alles en iedereen. Ook de voertuigen die te beladen waren stonden langs de kant. Onderweg zijn we nog zeker 7 politie fuiken gepasseerd gelukkig konden we bij deze gewoon door rijden. Alleen de laatste voor het vliegveld hebben we nogmaals 50 shilling betaald. (50ct) Aangekomen op het vliegveld afscheid genomen van Jakson en Sam. Ik kreeg een certificaat overhandigd ter ere van upendo ! Voor mijn inzet en aanwezigheid. Ook keken ze er naar uit op mijn terugkomst. Wanneer dit is staat nog niet vast eerst maar weer eens thuiskomen.....
Kon ik nog maar twee weekjes blijven, helaas is dit niet mogelijk en kijk ik weer uit naar mijn volgend bezoek.
Dit was een bijzondere mooie ervaring en ik heb er weer een grote familie bij. De kinderen in upendo en de familie in Gatitu. Dit geeft een heel goed en voldaan gevoel. Beter dan een of twee weken vakantie !
Ik vond het ook leuk om deze tijd met jullie te kunnen delen. Bedankt !
-
21 Maart 2010 - 15:15
Mam Monique:
allo moniquewat fijn dat je het weeshius een wasmachine gekocht hebwat zullen ze er blij mee zijn het afschied zal heel zwaar geweest zijnjouw voor dat hoord er bijik weet dat je nog terug gaat je verslagen waren heel goed en de foto waren heel goed goed gedaan meid kusjes mam pap roger
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley